Οι δικές σας ιστορίες για την κατασκήνωση! Ζητήσαμε να μας γράψετε:
- Γιατί αγαπώ την κατασκήνωση;
- Ο καλύτερος κατασκηνωτικός μου φίλος-φίλη
- Ένα 24ωρο στην κατασκήνωση
- Η αγαπημένη μου βραδιά στην κατασκήνωση
- Ο ομαδάρχης – Η ομαδάρχισσά μου
- Μια αστεία κατασκηνωτική ιστορία
Ορίστε μερικές από τις ιστορίες σας:
Ζωη Μαλιούρα – Ιωάννα-Μαρία Καρδάκου- Σπιτάκι 2 Πευκόραμα-Λουλούδια
Ένα 24ωρο στην κατασκήνωση
Μια ακόμα μέρα ξημέρωσε στην κατασκήνωση και όχι μια οποιαδήποτε μέρα, αλλά η μέρα που ο πτερυγάρχης της καρδιάς μας διάλεξε το σπιτάκι μας για να αναλάβουμε την διοργάνωση των παραδοσιακών παιχνιδιών. Ας πάρουμε όμως την μέρα από την αρχή. Ξυπνήσαμε ντυθήκαμε και πήγαμε για πρωινό. Αφού φάγαμε βάλαμε τα μαγιό μας και φύγαμε για θάλασσα. Μετά από αρκετή ώρα ξεκούρασης και καλοπέρασης με τα γνωστά τραγούδια του Βένε ήρθε η ώρα που έπρεπε να επιστρέψουμε… Όταν φτάσαμε πίσω στην κατασκήνωση πήγαμε όλοι για μπάνιο ώσπου έφτασε η ώρα του μεσημεριανού… όταν ακούστηκε το τραγούδι “πάμε” φύγαμε για την τραπεζαρία… Έπειτα από το φαγητό ακολούθησε συνάντηση με την κοινοτάρχισσά μας, την Δαδάλα. Όταν πήγαμε στο σπιτάκι μας η ομαδάρχισσά μας η Ζωή, μας ξάφνιασε με την ανακοίνωση ότι ο Νίκος μας έθεσε υπεύθυνες να αναλάβουμε τα παραδοσιακά παιχνίδια. Μόλις ακούσαμε τα νέα, ενθουσιαστήκαμε αλλά και αγχωθήκαμε λίγο. Ήταν μεγάλη ευθύνη, αλλά και μια μοναδική ευκαιρία να διασκεδάσουμε και να δημιουργήσουμε όμορφες αναμνήσεις για όλους. Στη συνέχεια διαλέξαμε η κάθε μια το παιχνίδι που θέλαμε και μετά ο Νίκος όρισε τις θέσεις μας .Αφού τελείωσε η ώρα του αθλητικού και φάγαμε στα γρήγορα βραδινό έφτασε επιτέλους η ώρα που όλες περιμέναμε… Τα παραδοσιακά παιχνίδια. Πήγαμε στις θέσεις μας, πήραμε τον εξοπλισμό για τα παιχνίδια μας και περιμέναμε να πατήσει ο Νίκος την κόρνα της εκκίνησης. Μόλις ακούσαμε τον ήχο της κόρνας και ενώ είχε αρχίσει να νυχτώνει είδαμε τα πρώτα παιδιά να φτάνουν και τα παιχνίδια ξεκίνησαν. Κατά την διάρκεια των παιχνιδιών η ώρα κυλούσε ευχάριστα και γρήγορα χωρίς να το καταλάβουμε έφτασε η στιγμή που τα παιχνίδια έφτασαν στο τέλος .Γυρίσαμε στο σπιτάκι μας με υπέροχες αναμνήσεις συναναστραφήκαμε με πολλά παιδιά και ταυτόχρονα κάναμε νέες φιλίες. Ήταν η καλύτερη μέρα στην κατασκήνωση και μια εμπειρία που μας έκανε να καταλάβουμε ότι είμαστε αρκετά υπεύθυνες και θα μας μείνει αξέχαστη, αλλά και που σίγουρα θα θέλαμε να επαναλάβουμε. Νίκο σε ευχαριστούμε έκανες την καλύτερη επιλογή !!
2 περίοδος <3 ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΚΟΥΡΑΑΑΑ!
Εβελίνα Λαμπριανίδου – Γιατί αγαπώ την κατασκήνωση;
Αγαπάω την κατασκήνωση γιατί η κατασκήνωση στο Σκούρας δεν είναι απλώς ένα καλοκαιρινό διάλειμμα, είναι μια εμπειρία ζωής. Αν έχεις βρεθεί εκεί, ξέρεις πως δεν είναι απλά ένα μέρος, αλλά ένας κόσμος γεμάτος χαρά, ελευθερία και αξέχαστες στιγμές.
Πρώτα απ’ όλα, η κατασκήνωση είναι ένας μοναδικός τρόπος να έρθεις πιο κοντά στη φύση. Οι μέρες γεμίζουν με παιχνίδια, αθλήματα, κολύμπι στην πισίνα και δραστηριότητες που σε κάνουν να νιώθεις πιο ζωντανός από ποτέ. Η αίσθηση του να κοιμάσαι σε σπιτάκια, να ξυπνάς με τον καθαρό αέρα και να περνάς όλη μέρα έξω είναι ανεκτίμητη. Επιπλέον, η κατασκήνωση είναι το τέλειο μέρος για να γνωρίσεις καινούριους ανθρώπους και να δημιουργήσεις φιλίες που κρατούν μια ζωή. Εκεί, όλοι γίνονται μια μεγάλη παρέα, μοιράζονται στιγμές γέλιου, περιπέτειες και αξέχαστες βραδιές. Το ομαδικό πνεύμα, οι συνεργασίες στα παιχνίδια και η καθημερινή συνύπαρξη σε βοηθούν να αποκτήσεις δεξιότητες που θα σε ακολουθούν για πάντα. Ένας ακόμα λόγος που αγαπάω την κατασκήνωση είναι ότι σου δίνει την ευκαιρία να ξεφύγεις από την καθημερινότητα και την τεχνολογία. Χωρίς κινητά και social media, ανακαλύπτεις ξανά τη χαρά του παιχνιδιού, της επικοινωνίας πρόσωπο με πρόσωπο και της δημιουργικότητας. Τέλος, οι αναμνήσεις από το Σκούρα είναι αυτές που θα κρατήσεις για πάντα. Οι θεματικές βραδιές, τα τουρνουά, οι βουτιές και οι αμέτρητες ιστορίες με φίλους δημιουργούν μια αίσθηση νοσταλγίας που σε κάνει να μετράς τις μέρες μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.
Αναστασία Ευθυμιάδου – ομαδάρχισσα Σπιτάκι 2 Πευκόραμα-Τζακούζι
Γιατί αγαπώ την κατασκήνωση
Θυμάμαι την πρώτη μέρα, αρχές Ιουλίου, χρονιά 2015 που πήγα για πρώτη φορά κατασκήνωση στον Σκούρα.
Φυσικά, τα συναισθήματα της μικρής Αναστασίας ήταν ανάμεικτα, αντίκριζε εκατοντάδες παιδιά να τρέχουν και να γελάνε στην μεγαλύτερη κατασκήνωση ολόκληρης της χώρας. Από εκείνη την χρονιά και μετά, η Αναστασία αγάπησε την κατασκήνωση και κάθε καλοκαίρι το περνούσε εκεί. Κάθε χρονιά είχε κάτι ξεχωριστό. Αγάπησε τις φιλίες που έκανε, τις αναμνήσεις, τα αθλήματα που δεν θα φανταζόταν ότι θα δοκίμαζε, αλλά και στιγμές που άρχιζαν από τα θεατράκια έναρξης, συνέχιζαν με τις βραδιές τραγουδιών, το κυνήγι, έως και την βραδιά λήξης…
2023… η μικρή Αναστασία, που πλέον ήταν 17 χρονών έγινε πρώτη φορά ομαδάρχισσα στο Αθλόραμα και αγάπησε ακόμα περισσότερο την κατασκήνωση. Κάπου όπου μαθαίνεις να εξελίσσεις τον εαυτό σου, τόσο στο κομμάτι την υπευθυνότητας, όσο και στο κομμάτι του να μπορείς να περάσεις στους μικρούς αυτούς κατασκηνωτές το τι εστί κατασκήνωση και πραγματάκια τα οποία θα τους μείνουν χαραγμένα για πάντα.
2024… ομαδάρχισσα πλέον σε λίγο μεγαλύτερα παιδιά, στο Πευκόραμα. Συζητήσεις για πράγματα τα οποία κάποτε και η Αναστασία στην ηλικία τους τα εξεφραζε στην ομαδάρχισσά της (λέξη…θα έλεγε κανείς, με ιδιαίτερη σημαντικότητα).
Αυτά όλα ήταν γεγονότα τα οποία έκαναν την Αναστασία να αγαπήσει ακόμα περισσότερο την κατασκήνωση. Φυσικά, φτάνουμε στο σημείο όπου οι ίδιες οι κατασκηνώτριες της μικρής Αναστασίας, θέλησαν να μοιραστούν μερικές σκέψεις.
- Άννα-Ματίνα
Για εμένα η κατασκήνωση είναι το μόνο μέρος όπου περνάω φανταστικά κάθε καλοκαίρι. Κάνω καινούργιες φιλίες, διασκεδάζω και το σημαντικότερο, φτιάχνω αναμνήσεις που θα θυμάμαι για πάντα. Κάθε μέρα είναι και μια καινούργια περιπέτεια που δεν θέλεις να τελειώσει. Θέλω σίγουρα να συνεχίσω να πηγαίνω γιατί με κάνει να ξεχνάω όλες τις δυσκολίες.
- Εύη
Η κατασκήνωση σημαίνει πολλά για όλους. Περνάς ωραίες στιγμές, γνωρίζεις καινούργιο κόσμο τόσο από διάφορες πόλεις όσο και από άλλες εθνικότητες. Εμένα με κάνει να ξεχνιέμαι από πράγματα που με απασχολούν αλλά και να περνάω στιγμές που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Μπορεί να ήταν από τις πιο κουραστικές μέρες του καλοκαιριού, αλλά ήταν και οι καλύτερες. Η κατασκήνωση είναι τα ΠΑΝΤΑ για όλους..
- Ζωή
Για μένα η κατασκήνωση είναι το δεύτερο μου σπίτι. Στον Skoura μπορώ να είμαι ο εαυτός μου. Έχω γνωρίσει καταπληκτικούς φίλους και τους έχω σαν την οικογένεια μου. Περνάω υπέροχα και πραγματικά όλα αυτά που νιώθω δεν περιγράφονται με λόγια.
- Κωνσταντίνα
Και μια δική μας σημείωση: Θυμόμαστε την Αναστασία από πολύ-πολύ μικρή αθλοριμίτισσα και είμαστε απίστευτα περήφανοι που μεγάλωσε και έγινε μια καταπληκτική ομαδάρχισσα!
Η συνέχεια στα επόμενα Skouras Stories…